Gönüllerdeki Sessizlik

Kaç günüm geçti sedasız
Haftalarca günüm bitti vedasız
Her gelenin yahut gidenin varsa bir nidası
Senden öte geçmez gönlümde sedası

Şu gönül ki duymaya bekliyor bir söz
Şu gönül ki yakmaya bekliyor bir köz
Sessiz duruşun fecrimi söndürmeyecek
Var mı öyle maşuk ki çatan fecrimi görmeyecek

Günler üstüme çullandı sualsiz
Fecrim Allaha dayandı mecalsiz
Ruhumdaki fırtınayı taşlara attım
Dedi bunu görmeyen ya kördür ya da kalpsiz

Derlerdi ki leyli de mecnuna yanardı
Çifte yanan kalbe kimler dayanırdı
Fırtınalar kopsa bu dağlar ayrılamazdı
Herkes vuslatı beklerken
Firakın öfkesi şayet leyli olamaz mı?