Gönüllerdeki İstanbul Şiiri - Ömer Yücel

Sen geldin yine aklıma İstanbul
Gözlerimden bir bir geçerken Osmanlı

Nasılda karşılamıştın Mehmed'imi
Ona Fatih ünvanını vererek...
Adını altın harflerle yazmıştın
Beyaz atının üstünde girerken İstanbul'a

Ah İstanbul ah!
Yaşatıyorsun bir tarihi bağrında
Ama gittikçe kaybederek izlerini...

Nerde gönüllerdeki o eski Çamlıca,
Nerde Osmanlı'nın çiğnediği Kanlıca!
Ya Boğaziçi'nin erguvan dolu bahçeleri...
Konakların mor salkımları...ve tekkeleri!

Eyüp Sultanı gönlünde yazdı
Akşemseddin arayışa daldı...
Sen misin Sultanım orda yatan?
İstanbul'a ilk adımını atan...

İstanbulda akşam olmuyor sen yoksan!
İstanbulda sabah da olmuyor sen yoksan,
İstanbul atam'dan yadigardı...
Padişahlarım bir bir orda yatardı...

Gözlerim Süleymaniye'de kaldı,
Umutlarım Boğazın sularına daldı...

Sen yoksan İstanbul da yok Osmanlım!
Sen bittin İstanbul da bitti Osmanlım...
Yarım kalmış bir masal gibi!
Ah İstanbul Ah...

Not: İstanbul mevzu bahis olduğunda Münevver Ayaşlı ve Samiha Ayverdi Hanımefendilerden okuduğum o güzel şehir canlanır zihnimde.
Ve Ahmet Yakupoğlu: Bir İstanbul sevdalısının son bir gayretle yitip giden güzellikleri adım adım, köşe bucak arayarak resimlerine aksettirdiği İstanbul filizlenir yüreğimde.