İnsanlar çeşit-çeşit, hem iyi var hem kötü,
Hayır-şer birlikteyse, fark etmiyor gülleri,
Kimisi kini emer, kimisi helâl sütü,
Bu farktan gönülleri, çift görüyor gülleri.
Karanlığı ürperten, sessizlik var yanında,
İrkildiği an olur, sanki hemen ardında,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
