İnsanlar çeşit-çeşit, hem iyi var hem kötü,
Hayır-şer birlikteyse, fark etmiyor gülleri,
Kimisi kini emer, kimisi helâl sütü,
Bu farktan gönülleri, çift görüyor gülleri.
Karanlığı ürperten, sessizlik var yanında,
İrkildiği an olur, sanki hemen ardında,