İnsanlar çeşit-çeşit, hem iyi var hem kötü,
Hayır-şer birlikteyse, fark etmiyor gülleri,
Kimisi kini emer, kimisi helâl sütü,
Bu farktan gönülleri, çift görüyor gülleri.
Karanlığı ürperten, sessizlik var yanında,
İrkildiği an olur, sanki hemen ardında,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
