Gönüllerde* Şiiri - İbrahim Yaman

Bir ümütsüz hayale, aldandı yeldi gönül.
Berrak temiz su gibi, akan bir seldi gönül.
Meğer herşey yalanmış, oyuna geldi gönül.
Acılardan ilhamlı, inleyen teldi gönül.
Çalmasını bilenler, hep seni çaldı gönül.

Kıymetin bilinmedi, bak sefil oldun gönül.
Her gelen girip çıktı, sen sebil oldun gönül.
Gün günden kötü geldi, ser sefil oldun gönül.
Bu ilahi sevgiye sen, kefil oldun gönül.
Meleklerden ihramlı sen seni buldun gönül.

Bırak eski sevgiler, paslansın gönüllerde.
Kuruyan göz yaşları, ıslansın gönüllerde.
Gem vurulmuş arzular, uslansın gönüllerde.
Bırak gönül aynası, puslansın gönüllerde.
Sonu gelmez bu sevgi, yas’lansın gönüllerde.

Sabah olsun gün doğsun, yaz olsun gönüllerde.
Sevgiler dile gelsin, haz olsun gönüllerde.
Zaman çok geç olmasın, tez olsun gönüllerde.
Hiç ayrılık olmasın, köz olsun gönüllerde.
Sevgimiz eksilmesin, giz olsun gönüllerde