Gönüller.... Sevgi Irmağı

Ey insan...
Sen...hem kuşsun...
Özgürce uçansın...
Hem avsın...
Kendi kendine tuzaksın...
Sen...kendine yer...
Yerde baş köşe...
Hem de kendine damsın...
Bu dünya bir küp...
Herşeyi içinde saklar...
Gönülse...bir ırmak sevgiyle akar...

Sen....yoksulu sev...
Karnı aç olana ekmek ol...
Sen...hastayı sev...
Dert çekenin devası ol...
Sen...yetmezi sev....
Kimine el...kimine göz ol...
Sen...paranı ver...derviş ol...
Sen..sevgini ver...maşuk ol...
Sen...makamını ver...mekansız ol....

Düşün bakalım...
Hangisi gönlüne...
Hangisi kabrine giriyor diye...
Bir de bakmışsın ki...
Gönlünde ırmaklar akıyor....
Cennette kevserler...
Senin için çağlıyor...

Nehirler denizlere..
Gönüller sevdiklerine akar...
Özledikleri için...
Aşıklar..ateşlerde yanar...
Susuz kaldıkları için...
Maşuklar...aşıklara kanar...
Aşkın gözü kör olduğu için..
Gönüller sevgi ırmağı...