Gönüller Bir Olunca Şiiri - Ercan Keskin

Yine gidiyorsun ah yine bilinmezlere;
Gümüşsü saçlarını tararken/çiçeğini,
Emanet edip içten güvendiğin ellere
Sakın unutma yüreğinde taşı sevgini...

Belki sıla hasreti belki vatan özlemi,
Çağırıyor seni bak ! keşmekeşlikten uzak;
Nerede nasıl iyi geliyorsa yaşamak,
Yeni yerler keşfedip arındır benliğini.

Yad elde ben seninle baş başa kaldım yine;
Elimde kalem defter doğmamış şiirlerim,
Bazen acırım yürek burkan kendi halime.
Koma beni burada açık tut yüreğini...

Gönüller bir olunca uzaklığın mislisi;
Kadar çeker her biri kendi orantısında,
Mesafenin hükmü yok : Yeterdir benzemesi,
Görece parsak parsek olsa da ırağında...

Yaşamak: "Can Dostum"diyebilmektir aslında;
Yani gönülden sevmek demektir, inadına...
Değilse ,sorun vardır yaşam bağlantısında,
Yalnızken anlaşılır , varılır ayırdına...