Gönül gel seninle hasbıhal edelim
Kanatsız uçmaya kalkışma gönül
Kırmızı gülün albenisi
Bülbülün kandamlasıdır.
O kırmızı güldür çeker aşığı
Eline batsa da okşa sen gönül
Sevgiliye sunulur aşkı kalp ile
Aldırma dikene sev sen maşuku…
Pejmürde serseri dolaşır sokakları
Aşk sarhoşu olur görmez gözleri
Diyen desin sen uyma yabana
Deli adı takma sen ona gönül…
Kalem akar gider kağıt üstünde
Yazı kalır yarına yadigar
Aşk olunca konu biter mürekkep,
Kör olur gözleri çıldırır yazamaz gönül…
Kamışın vatanı bataklık çamur
Uzanır, uzanır yükselir göğe
Ah çektikçe boşalır içi
Aşk ateş olur düşer içine
Neyzen dudağında cana gelir
Duymaz her kulak müzik sanır
Bülbülün güle aşkını duyar sevdalar
Aşk coşkusu olur düşer şaraba gönül…
Bak aynaya gördüğün sensin
Yüzün aynasıdır iç dünyanın…
Yaşam bu aynadır nasıl bakarsan bak
Öyle görünürsün
İyi ol gönül
İyi düşün
Kendin için istediğini başkası için de dile
Tek başına olamazsın mutlu
Huzur herkesle bulursun gönül…
Sırça köşkler gösterişlidir her yanı camlı
Azametli, heybetli, şatafat şanlı
Karşıdan bakarsan böyle görürsün
İçini gör bak ne kavgalar
Ne boranlar fırtınalar saklı…
Gönül gel seninle hasbıhal edelim
İpek böceği kozası değildir evren
Böylemi sürer bu devran sonsuza
Her dostunum diyene sen olma meftun
Senin için değil
Herkes gönlünce olur dostun
Seninle ağlayıp senle gülmezse
Kimse içindeki sıra olamaz vakıf gönül…
24 / 10 / 2011
Ayvalık
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta