Gönülle Dil Arasında Sözcükler

Sevdanın kokusu sevgiliyi,
Aşkın kokusu dünyayı sarar,
Çıkmaz sokaklar yalnızlıkları, terk edilişleri,
Labirentler çıkışı bulamayan aşıkları anlatır.
Gölgeler yorgundur izlere bakarak yürümekten,
Gizemli derin bakışlar değerse gözlere,
Sesi soluğu kesilir aşıkların,

Maviliklere haykırdığım adını rüzgarlar dağıtır,
Ardından koşarım martıların beni de alın,
Bırakmayın ne olur diye seslenirim,
Nereye gitsen cebimde hep bir şiir vardır,
O şiirde sen varsın adın yazıyor.

Ürperişim sızlayan kalbimin işaretidir,
Yaşamla ölüm arası, sensizlik korkusu,
Beyaz bir kuğunun boynuna dokunmak arzusu*
Her gün sorguladığım hayat,
Bir gün olsun uykumda beni rahat bırak!
Bu gece şiirlerimi okudum,
Okudum ve ağladım kendime,
Gördüm ki intiharlar denemişim,
Ölmeyi kurtuluş olmasa da istemişim.
Bir nedeni, nedenleri vardı elbet.
Kim bilir bu yüzdendir belki de,
En güzel şiirlerimi kötü okuyuşum.

Kimselere aldırmadan seni gözlüyorum,
Hayaller kuruyor, düşler görüyorum,
Kimseye belli etmeden seni düşünüyorum,
Kimsecikler bilmiyor seni sevdiğimi,
Ay ay, of anam diye kalkıyorum yataktan,
Dinmeyen ağrılarla her gün,
Dışarıda ıslak bir gün var anlaşılan,
Çocuktum, pencereden yağmuru seyrediyordum,
“Yağmur yağıyor seller akıyor,
Arap kızı camdan bakıyor “ der el çırpardım.
Hoşuma gidiyordu yağmurun sesini dinlemek.
Kar yağmazdı İzmir’e, çiseler yerde kalmazdı,
Kayak kaymadık, kar topu oynayamadık hiç,
Bu kadarına bile çılgınlar gibi sevinirdik.
Büyüdüm okumak, adam olmak,
Ekmeğimi kazanmak için gurbete çıkana dek,
Yağmurlar yağdı, seller aktı kar yağmadı.

Hep bir şeyler eksikti içimde neydi bulamıyordum,
Hala da öyle, fazla olan da yoktu ya aslında,
Yanaklarımda ki bu ıslaklık da ne neyin nesi,
Elimde kocaman kan kırmızı bir gül,
Yaşanmış gönül fırtınalarından kalan simge,
Kabuk bağlamış bir yarasın içimde,
Ne gülün ne senin umurunda değil,
Aklından bile geçmiyorumdur artık,
Heyhat ismim düşmüyordur diline…

Dinmez ER Çeşme / 2017. 09. 11 /