Yalın ayak kentlerde
güneş bile başka doğar.
Cocukları vardır,
dudaklarda
soyunamadıkları masumiyet.
Gözlerde,
eğik dallarıyla
gövdesi güçlü ağaçlar.
Kumlara yetim kalpler çizilir
ve yarımca sevgilerin bittigi evler.
Hangisine sarılsan,
içini öksüz bir sıcaklık dondurur.
Hangi yöne gitse kader,
bağırlarında yapışık,
ateşten özlemler.
Aramızdan izlerini bırakıp giderler,
bir parça günah,bir parça hüzün.
Kayıt Tarihi : 22.9.2010 22:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hikayem
![Alev Cetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/22/gonulizi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!