Gurbet ellerde ömür boyunca
Umduğuna nâil olmadın gönül
İçine hasretlik hüznü dolunca
Bir daha da yüzün gülmedi gönül
Yıllarca sen gezdin gurbet ellerde
Bir umut aradın esen yellerde
Bazen mektuplarda bazen tellerde
Beklediğin haber gelmedi gönül
Herkese inandın, o’na güvendin
Sırrını tutmadın kula güvendin
Tevekkül etmedin pula güvendin
Yine de gözün hiç doymadı gönül
Dost sandığın sana kaşını çattı
Bağrına bastığın göğsüne battı
Senin güldürdüğün, seni ağlattı
Göz yaşın sel oldu, dinmedi gönül
Yürüdün yollardan, karlı dağlardan
Meyveler deşirdin yeşil bağlardan
Aklımın erdiği güzel çağlardan
Yaşlandın isteğin, bitmedi gönül
Gurbet eller seni kuşa çevirdi
Nefis geldi seni tuşa çevirdi
Hüzünlü kalbini hoş’a çevirdi
Yine uslanmadın vay deli gönül
11.12.2007
A.KADİR ÖKSÜZ
Kayıt Tarihi : 26.12.2007 15:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Umduğuna nâil olmadın gönül
İçine hasretlik hüznü dolunca
Bir daha da yüzün gülmedi gönül
Yıllarca sen gezdin gurbet ellerde
Bir umut aradın esen yellerde
Bazen mektuplarda bazen tellerde
Beklediğin haber gelmedi gönül
Tebrik ediyorum Sevgili Kardeşim!
Allah C.C. deli gönlümüze uslanmak, bizlere de büyüklere bağlı kalmak ve yaslanmak nasip etsin. Daha nice güzel ve ibretamiz eserlere imza atasınız. İlk ve tam puan da bizden olsun diyor ve antolojime alıyorum.
Size gönüle hitap eden gurbetellerinde kaleme aldığım 'Kanayan Yara' isimli naciz eserimi takdim ediyorum.
Selam, muhabbet ve dualar..
Kanayan Yara
Gece gündüz ah'u figan ederek
Açma müzminleşen yarayı gönül,
Nice bin imtihan daha gelecek
Bekle gelecektir sırayı gönül.
Çekilmez dertlerin şu dağlar kadar
Görülmez arkası, olsa bin radar
Günbegün 'kanayan yarelerin var'
Azıtma kanayan yarayı gönül.
Çare yoktur bu kanayan yaraya
Türlü türlü dertler girdi sıraya
İmtihan için geldin fani dünyaya
Unutma 'İlahi Şura'yı' Gönül.
Bil ki bu dünyanın sonu ölümdür
Hak yol mensubuna hayat zulümdür,
Yeter desin Cenabı Hak 'Kulumdur'
Neylersin sen köşkü, sarayı gönül.
Bilmez ölüm, nice hünerin vardır,
Hesab'et yarın'ın, dün'lerin vardır,
Belki çok görecek günlerin vardır,
Bekle gelecektir sırayı gönül.
Hiç bakmaz ki ölüm kocaya, gence
Hesap başlar tatlı canı verince
Kıyametin kopup, kabre girince
Seçersin ak ile karayı gönül...
Mehmed İhsan Uslu
09 Şubat 1979
K a r s
TÜM YORUMLAR (2)