Gönüle Sesleniş Şiiri - Nihat Malkoç

Kâinatın özü, yaralı gönlüm
Yüce gönülleri incitme sakın
Bak seni pusuda bekliyor ölüm
Hesaba çekilme günleri yakın

Pir Sultan Abdal’dan nasihati al
Yürek coğrafyana acı değmesin
Yunus’ta sevginin ummanına dal
Hiç kimse kimseye boyun eğmesin

Kusuru örtmede gece gibi ol
Doğsun ufuklardan şefkat güneşi
Sevgi iksiriyle gönüllere dol
Sönsün sonsuza dek zulüm ateşi

Kula kulluk etmek yaraşmaz bize
Adalet, hak mülkün temeli olsun
Sevgi ve hoşgörü ciladır söze
Gülün gölgesinde zakkumlar solsun

Cömertlikte olsan akarsu gibi
İnsanlığın gönlü bahtiyar olur
Var mıdır zenginlik tevazu gibi?
Kin ve nefret hissi beyinlerde ur

Patlar elbet bir gün kibrin balonu
Tepinir yürekte yılkı atları
Bugünden hesap et ilahî sonu
Muhabbettir ruhun ak kanatları

Hayatta kimsenin akmasın kanı
Dostluklar yeşersin gönülde her dem
Dünyada herkesin azizdir canı
Su ol susuzlara, yaraya merhem

Kapılar çalarsan kapın çalınır
Merhametten maraz doğmaz yarenler
Kem sözler yaralar, canlar alınır
Gönüllerde yuva yapar erenler

Düşman hançerine olma bileği
Gönülleri yücelt, nefsi yere ser
Sevmek ve sevilmek kalbin dileği
Hakka koşanlara sen de omuz ver