Gönüle Sesleniş Şiiri - Durmuş Karabulut

Herkes senden ' deli ' diye söz eder.
Aslı var mı deli misin hey gönül!
Nerden saysan girdiğin hal yüz eder.
İnanmazsan bir de kendin say gönül.

İşte sana anlamın en derini:
Bazı anlar kor-geçersin serimi.
Tanrı bile sende bulur yerini.
Bu sıfatla taçlanmışsın 'HAY' gönül.

Kimi zaman akıl ermez işine.
Benliği de düşürdün mü peşine,
Ne işler açarsın insan başına,
Olursun bir oku eksik yay gönül...

Yerine sığmazsın coşar da coşar
Engeller tanımaz hepsini aşar...
Senin bu haline akıllar şaşar
Olursun içimde deli çay gönül...

Sevenlere bakar bakar yerinir.
Hasedinden gerildikçe gerilir.
Uslu dursan sana da hak verilir.
Aksi halde alamazsın pay gönül.

KARABULUT az çekmedi elinden.
Ordan ora hep savruldu yelinden.
Nâdim olup gel geri dön yolundan.
Eziyetle öldürmekten cay gönül...