Gönüle Leylâ'yı Sunana Şiiri - Nihal Mir ...

Canı canan dilemiş, vermemek olmaz ey dil! der Fuzuli..

Âşktan cefâ çeken biri varmış devletlû sultanım
Ferhat estiren çöllerde kimmiş bu, bir bilebilsem
Yüreğini eziyormuş, üzülüyor lâtif yanım
-Bahtının gam hücumuna acıyıp anlayabilsem
-Kum saatine gizli yâr rengini tonlayabilsem

Dil sohbetime doymadan dil-şâd oluyorsa az az
Yıldızlar dökülüversin aşkın meclisine biraz
Adım çok hoş geliyormuş,kalemi de ehli kurnaz
-Hâsılı arz-ı halini vuslatla sonlayabilsem
-Kum saatine gizli yâr rengini tonlayabilsem

Maksudû bir buse imiş,ân be ân razı olursam
Rebâbı, tanburası bir de gönlün sazı olursam
Eh! biraz da nazlıymışım,kışlarda yazı olursam
-Ağlayıp da inlediği yolları dinleyebilsem
-Kum saatine gizli yâr rengini tonlayabilsem

Âşkın hayretiyle nâzlar yaparsam vefasız mıyım
Gönül zeki değil vâha saparsam vefasız mıyım
Nem dolu gözlerden lâflar kaparsam vefasız mıyım
-Sadık esen rüzgârlarda boranı önleyebilsem
-Kum saatine gizli yâr rengini tonlayabilsem

Müptelaymış,heyhât! aşkın ülkesinde feryâd yandı
Tutkunun ordugâhına çöken bu kaza beyândı
Yelde savrulan zülfümün süslerine tabî kandı
-Şu sâbâ rüzgârlarına günleri binleyebilsem
-Kum saatine gizli yâr rengini tonlayabilsem

Masal çağının Ferhatı! .. sarhoş gönlün kabulûmdür
Gönlümün tek mülkü sensen,delen hicranın zulûmdür
Oysa muştu beklediği ela gözlerim ölümdür
-Şehit düştüğün bağrımda masumca inleyebilsem
-Kum saatine gizli yâr rengini tonlayabilsem

Derdimi gördün sultanım,şahlanan atlar koşarken
Vahadaki ayak izi,âşk haritamda coşarken
Yürekten yüreğe toynak sesleri şirden taşarken
-Gülnihâl der ki; bu âşkı cihâna ünleyebilsem
-Kum saatine gizli yâr rengini tonlayabilsem

Gönle Leylâyı sunana,semâyı tanlatabilsem