Gönül, hayat veren organım olsan
Vücudumdan keser atardım seni.
Kış günü üstümde yorganım olsan,
Üste para verir, satardım seni.
Lazım değil senin aşkınla sevdan
Aydınlık dünyamı eyledin zindan..
Toprağa gömerdim tutsaydım bir an
Recm ederdim, taşa tutardım seni.
Hükümdar olsaydın eğmezdim boyun,
Seni yenmek için yapardım oyun.
Âsilzâdelerden gelse de soyun,
Köle kervanına katardım seni.
Yüksel’in derdine neylesin hekim?
Sen mahkûm olsaydın, ben de bir hâkim;
En büyük cezaya verirdim hüküm,
Bin sene mahpusta tutardım seni.
14.08.2000
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 29.10.2008 17:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ah şu gönül soyut bir kavram olmasa, ben bilirim ona yapacağımı...
![Ozan Bindebir](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/29/gonule-isyan-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!