Bu gönüle gül dikildi,
Gelen yoldu giden yoldu.
Dalına bülbülü kondu,
Gelen güldü giden güldü.
Yol üstünde bahçe oldu,
Yorgun kullar derman buldu,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
