Gönülden Süzülen Işıklar

Gecenin karanlığı, ne kadarda zulmetli,
Virane kalpler, harap evler koyu karanlıklarda,
Duydun mu o sessiz çığlıkları, kalabalıklar içinde,
Ne kadarda mağrur, zulmetli koyu karanlıklar,

İblisle kolkola sanki karanlıklar, kardeş gibi,
Ne kadarda eminler, üflesen yıkılacak ihtişamlı kudretlerinden,

Kalpler virane, gözyaşları kurumuş zannederken,
Görebilmeli kudret aynasından yansıyan nur sızıntılarını
Nasılda ürktünüz böyle, O Kudreti Ezeliden süzülen aydınlıklardan,
Korkun, yakındır gönüllerin gül bahçesine dönüşü,

Yakındır sonun zulmetli karanlık, pervasız geceler,
Sana sonsuz bir yokoluş, bize tebessümler,
Işığın fedaileri, parçalarken zifiri karanlıkları,
Selam olsun aydınlığa, hoş geldin insanlığın gönül tahtına,