Gönülden Sev Şiiri - Nurullah Muslu

Bilirim ki canın yanmış sevgiden aşktan yana,
Terketti gitti diyorsun sevdiğin maşukuna,
Kendine hiç sordunmu neden gitti desem ki sana,
Hep maşukunu suçlarsın değilimi ağlaya ağlaya!!!

Oysa eğer Hz Hatice gibi sevseydin onu,
Yada Hz Aişe gibi kördüğüm olsaydın ona,
Saadet pınarlarını açsaydın deseydin iç kana kana,
O kuyuda Yusuf çölde Mecnun dağ ardında Ferhat olurdu...

Sevmesini bilmiyorsun bilseydin gönül sevdiğinde olurdu,
Akıp havzasına dolar hücrelerinde kaybolurdu,
Sevda çöllerinde aşk aşk diye Mevlâsını bulurdu,
Aşk muhabbet Aşkullah, buna kalben inanırdı..

Gönül ne sen Züleyha gibi sevdin, Nede ben dağları deldim!!!
Oysa Leyla olsaydın aşk çölünde, Mecnun Mevla'sını bulurdu.
Bulamasada Leyla Leyla diye yollarında ölürdü...