Gönülden Niyazım Şiiri - Osman Baltacı

Kaç asırdır bekler bu hasret seni
Atların yüreğinde takat kalmadı
Getir beni bana zincirleyeni
Gönül kuşlar gibi kanat açmadı...

Beyazın bahtına düşen her siyah
Sönen sulardan yıllara yeminle
Bulursa ümidin bir nebze salah
Dinle uzağı yaşadıkça dinle...

Eskiyen ne varsa unutmak düşmüş
Bir zehra çiçeği vardır ezberde
Her hasret beni benimle bölüşmüş
Bir cennet ağacından gölgelerde...

Dağlar gibi doruklardan niyazım
Razıyım sahranın yanan kalbine
Dolmadım taşmadım ne çok ne azım
Takdirim ancak Alemin Rabbine...