Gönülden İçeri Şiiri - Tuğra Köse

Göz kapaklarım tartmaz oldu kendine ey melek, uykuyla savaşta.
Belki bir şey dersin diye bekler yüreğim, umut edip umutsuzca.
Sensizlik ve sonsuzluğa odak belleğim, aklım fikrim bak arafta.
Bir dakika asır oldu bende, beklemeye ne hacet gir gönülden içeri.

Haya eder gönlüm ey yar, senden başka aşk diye gezmez kapı kapı.
Ne kaldı ki geriye yaşanmayan zaman, şurasında üç beş hepi topu.
Yazsam roman olur geçen zaman tutamadım, elimde değildi ipin ucu.
Yıllar sonra şükür elbette, kaldır engelleri durma gel gönülden içeri