Gönülden gönüle Şiiri - Jale Özdemir

Gönülden gönül. Akarsın mutluluk dolar içine. Gönül acılara katlanır. Gönülden düşen zaten gitmiştir. Gönülde hasretler özlemler artarda artar . Gönülden gönüle yol bulmak yazordur. Yada yol bulamasın ama gönüder vaz gecmezin de dokunan bulamasın gönüle. .... Sebep yoktur da kırılır, sebep gönlün bir anda çiçeklenir. Gönül neler barındırır içinde neler neler duyğular seni denizlere taşır. Gönül ey gönül iki güzel söze , iki gülüşe kanarsın. ...... Gönül duyğularını saklarsın gizli hazineler bardırsın da beli etmesin gönül. ...... Gönül niye böylesin suskun sesiz içindekilerini saklarsın kimseye göstermesin. ....... Gönül neden sen sert gibi taş duyğularını göstermemekten usanmadan mı, kendini üzmekten bıkmadan mı gönül. .......
Yoruldun.
Gönül ey gönül.
Sen olumsuz herşeyi olumluya ceviriyorsun. ....... Gönül ne acı seni yıkar, nede gönlüne giren hançer. Gönül kara gözlere bakmasını bilmeyen gönlünde ne arar , siyah saçlarının kokusunu bilmeyen ne arasın senin gönlünde. Seni mutluluk ceberiyle pırtılı yıldızlarla doldurmayan gönlünde ne arar. Gönül güzel günler gelecek. ..........