gönülden gönüle bir yol gidiyor
yolun etrafında sevgi tütüyor
gönül bahçesinde güller bitiyor
aşık gülde bülbül olmuş ötüyor
saz çalınır sesler semadan gelir
ah çekilir ahtan dağlar delinir
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta