Gönülden Gelen.. Şiiri - Teoman Özgün

Güneş yeni doğdu,
Sıcaklığı vurmaya başladı,
Fırtına savuruyordu,
Gönülden gelen çığlık sesini,
Yine de bu gönül yalnız,
Bu tatlı bir sıkıntı,
Gönülden kendini yaşa,
Ağaçtan iki yaprak düştü,
Düşen yaprak kurudu,
Mevsimler geçti..
Beraberinde yalnızlıkları da götürdü.
Arzular şahlandı,
Çöllere düştü..
Gönüllerimizi terk edenler,
Eski yerlerine geri döndü,
Eğer gönlün varsa o zaman,
Acısı da elbette olacaktır,
Eğer acıyı hissediyorsan,
Demek ki senin de bir gönlün var,
Arada kapılar,duvarlar,kayalar,
Ama öyle olsa bile hala sağlam,
Kalbin ıstırapları çabuk geçer,
Tıpkı su kabarcıkları gibi,
Bir yandan oluşur,
Diğer yandan da biter..