Geceleyin parlayan ay sevgilinin gülüşü gibi
Gönlümü okşayan bir çift el gibi
Düşürür sokaklara heyecan içerisinde Leyla'sını görmüş Mecnun gibi
Canım ülkemin sınırlarında çarpışmak gibi
Bu rüzgarın sana serenatı gibi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta