Saadet boydan aşıyordu geçliğimde.
Ruh hafifliğinde, hayel süratinde.
Ne sevda bitiyordu, ne ateş yüreğimde.
Sınırlar koymamıştım, yanan yüreğime.
Aşıktım gönülden yaşatıp göremediğime.
Körün el yardımıyla tutunurdum değneğime.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta