Saadet boydan aşıyordu geçliğimde.
Ruh hafifliğinde, hayel süratinde.
Ne sevda bitiyordu, ne ateş yüreğimde.
Sınırlar koymamıştım, yanan yüreğime.
Aşıktım gönülden yaşatıp göremediğime.
Körün el yardımıyla tutunurdum değneğime.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta