Saadet boydan aşıyordu geçliğimde.
Ruh hafifliğinde, hayel süratinde.
Ne sevda bitiyordu, ne ateş yüreğimde.
Sınırlar koymamıştım, yanan yüreğime.
Aşıktım gönülden yaşatıp göremediğime.
Körün el yardımıyla tutunurdum değneğime.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
