Saadet boydan aşıyordu geçliğimde.
Ruh hafifliğinde, hayel süratinde.
Ne sevda bitiyordu, ne ateş yüreğimde.
Sınırlar koymamıştım, yanan yüreğime.
Aşıktım gönülden yaşatıp göremediğime.
Körün el yardımıyla tutunurdum değneğime.
Hele ibretle bak, arı su içer bal akıtır.
Ne tuvaf şey, yılan su içer zehir akıtır.
İnsanoğlu, bilmediği şeyin düşmanıdır.
Tokat / 1975
Ali Kılıç KakizKayıt Tarihi : 25.9.2005 23:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!