Gönülden Anlayan Yare Varıp Secde Durmak ...

Kırıp saltanat mührünü, özgürlüğe ermek gerek,
İki lokma aşın varsa, birin dosta vermek gerek,
İnip gönüller bağına, gonca güller dermek gerek,
Sevmek kim, biz kim ey gönül; Yunus gibi sevmek gerek...

Haksızlıkların önünde, aslan gibi durmak gerek,
Yetim hakkını yiyeni, zincirlere vurmak gerek,
Dost hatırını kırandan, hesabını sormak gerek,
Gönül ehli olmak için, Mevlana’ya varmak gerek...

Etme gösterişe meyil, sevdanın önünde eğil,
Sevdasız aldığın nefes, bil ki sana helal değil,
Avare geçmesin ömür, her anın değerini bil,
Cenneti hak etmek için, dost yaresin sarmak gerek...

Nice boş heves uğruna, ne ocaklar sönüp gitti,
Yüzüne gülerken herkes, şimdi tek-tek dönüp gitti,
Kimi ise ihaneti, intikamdır sanıp gitti,
Sabır kurşunları ile, yüreğinden vurmak gerek...

Muradım, şaşarım sana, şükredersin her haline,
Ağu dökse de dostların, Mor Menekşene, Gülüne,
Mızrap olamadı kimse, gönül sazının teline,
Gönülden anlayan yare, varıp secde durmak gerek...

30/11/2004 Bodrum Murat Nail Güney