Gönülden Şiiri - Ali Gülsoy Göreleli

Neyleyim yar yoksa ben bu dünyayı
Sevince gülmeli yüzler gönülden
Herkes tutar ama öyle aynayı
Güzeli görmeli gözler gönülden

Yar geçer yolları toz pembe eder
Sevgi kokusunu bırakır gider
Aşka düşenleri yandırır kader
Alevi yüzdedir közler gönülden

Yar gören gözlerim aşkla uyanır
Her renge sevenler candan boyanır
Güzele yok denmez dil mi dayanır
Yazan bu kalemde sözler gönülden

Yar öyle güzeldir baştan aşağı
Kamaşır gözlerim tutar ışığı
Hayalden hayale atar aşığı
Çölde serap gibi özler gönülden

Açılan çiçek yar yediverenle
Her mevsim aşk dolu kalbi sevenle
Mutluluk her yaşta vardır erenle
Yaşanır baharlar yazlar gönülden