Hatıraları yudumlarken, güneşten kadehlerle,
Gönülden sarhoşum İstanbul’la birlikte.
Mimoza, gül, ıtır kokan ada yollarında,
Düşlerimizi notalardık uçuşan baharda.
Çepeçevre mavi rüyaları seren Marmara,
Halkalaşırdı martılarla kol kola.
Bostancı, Kalamış, rüya gibi Moda,
Tatlı bir meltem esintisinde Fenerbahçe,
Nostalji oldu duygularda Çamlıca.
Bahar serdi yine renkleri, sihirli bir tılsımla.
Başbaşayım ömrün uzak bir hatırasında.
Gönül denizi med-cezir coşkusunda,
Tadını, zevkini duyurur o sevdanın,
Taş plâktan gelen Yesarî Asım;
“Seni sevmekle ömrüm nihayet bulacak”.
İlkbahar beklenen bir özlemdir, yaşamda
Hatırlatır unutan kalbe sevgiyi gönül bağında,
O eski gülüşten bir damla, donuklaşır dudakta.
Kayıt Tarihi : 21.4.2006 16:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gönül Halıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/21/gonulde-istanbul.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!