Gönülçelen Şiiri - Muhammed Leyla

Kafamda dönüp dolaşan kambur efkarım
Gökyüzünde kuşlar, yeryüzü de gırla
Ve gözlerim seyre dalar kalabalık bu izdihamı
Bu serseri kafiyenin kuytusuna sızmak.

Sarmalamak günahları, sevaplara karşı
Haydi doldur kadehimi gözyaşımla hancı,
Ben rutubetli hislerimin kıyısına vuran zavallı bir ölüyüm
O yüzden bu kadar komik bu cümlelerim.

Methettiğim her yerginin, kul hakkı gibi
Eninde sonunda beni bulan fikirler kelepçeli,
Sanki tüm bu alem bana karşı kenetlenir
Kıskanır senfoni melodisini kemençemin.

Çünkü ben bir sözleşme imzaladım şeytanımla aramda
Ben cehennem, ruh cennet ve şeytanım arafta
Beni son kez dinle yine, telefonu kapatma,
Otururken koşar adım dizlerini kanatmak.

Seviyesiz bir asaletin bu küstah yansıması
Ne demiştik, ben de maşuğuyum Hafsa'mın,
Köşede izleyedurur çocukluğum, ah canım,
Benden geriye artık bir ben bile kalmadı...

Ölüler hayatta şuan, ve diriler ölümdeler,
Aldığın hayatımı, ALLAH'ım, ölünce ver,
Yıldızlar gökte parlar, yerde gözüm sönükse de,
Ben aldanmış sefil mahluk, ve şeytanım Gönülçelen...