Gönülçelen Şiiri - Murat Gön

yarı nemli mayıs sonu

haziran öncesi

Kapı anahtarımın şangırdaması

içeride loş sessizliğin

uzak çok uzak denizden büyük

soğuk okyanus akvaryumum

dağınık yorganım ve yastığım yerde

sen yoksun

Aslında olmadın

kabuğu açılınca düşmedin bir nar gibi

ekmeğim kuru

boğazımda titredi

yerken yutkundum kuru

umutsuz

birazdan senden haber gelirdi oysa

ben seni düşünürdüm

aynada ve yazlık sinemada

sen özlemini verirdin bana

ben baka kalırdım

çok sevdiğin kırmızı

ve utangaç bir elma gibi

Sen uzaktın çölden , Sıcaktan

ben hasrettim sıcak tenine

yarı ağlamaklı neşeli gözlerine

ben mecburdum sana

öksüz yüreğimin anasına

sesini duydum kapıda

yerimden kalkamadım

sesini duydum ben o zamana kadar

meğer hiç yoktum

ruhumu sesinle terbiye ettim

gizli bir tül perdenin arkasından baktım

saçlarını gördüm, kapıyı zorlayan yumruğunu

sevdanı gördüm , göğüsünden beline akan

ben hangi rüyada seni yaşamadım ki

Hayat bir başka gerçeği sunamazdı

senden önce

sen mucizeyi serdin soframa

nasıl açım bilemezsin

sana ve gelecek yarına ...