Gönül Yorgunuyum Şiiri - Müzeyyen Yavuz

Ummadığım işler başıma geldi
Feryadı Figanım dağları deldi
Kabardı yüreğim gözyaşım sel'di
Gönül yorgunuyum yoruldum artık
*
Hertürlü acıyı severken tattım
Herşey berbat oldu ben ise battım
Kimi'gün kendime kadere çattım
Sevda yorgunuyum yoruldum artık
*
Aynalarda bile yok artık yüzüm
Mevsim bahar olsa ben ise güzüm
Aşk'lar sizin olsun kalmadı gözüm
Kader yorgunuyum yoruldum artık
*
Bu ne haldır böyle bilemiyorum ?
Akan yaşlarımı silemiyorum
Birtürlü kendime gelemiyorum
Bahtın yorgunuyum yoruldum artık
*