gönül yorgun düştü
sırtından vurlmuş bir adamın göz pınarlarında
kurumuş bir umudun son ümidi
bir kelebeğin son analarında çırpınması gibi
ve dalında son üzüm salkımının çürümüş son tanesi
gönül yorgun düştü işte
hayatta yaşadıklarım hep bahane
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
