Bende bu sevdanın elinden şaştım
El yorgun ayak yorgun ben yorgun
Hal’den anlamayanın eline düştüm
Göz yorgun gönül yorgun ben yorgun
Akları çoğalttın bu siyah saçlarda
Aşkın ateşini söndürdün avuçlarda
Şahit olarak gösterdiğin ağaçlarda
Dal yorgun yaprak yorgun ben yorgun
Hani unutmayacaktın bu nemli gözü
Birleştirecektik gece ile gündüzü
Sevdamıza tanıklık edecekti gökyüzü
Güneş yorgun bulut yorgun ben yorgun
Gülüm bende artık düşünce halsiz
Mehmet im yaşarım artık hayalsiz
Bahçemdeki menekşeler dahi mecalsiz
Gül yorgun leylak yorgun ben yorgun
Mehmet çiftlikli
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta