Gönül Yolları Şiiri - Ali Kenan Erdem

Gönül yolları kıvrım kıvrım,iner düze yokuşlar,
Bazen bir rüzgar eser, bazen yakar güneşler.
Sen mi gördün acıyı, sana mı bu yakarışlar,
Ağlar neden gözlerim, neyi arar bakışlar...

Acıma,
Bak acıyı terennüm ediyor yüreğim,
Onda bulur cevabı, ondan söker alır seni,
Durma,
Yollarım var aşılacak, ardı bilinmez, bildik yollar...
Atma,
Sığ sularda boğulurum, ummanında yüzdür beni,
Bakma,
Arsız düşlerime,sevgim kimya değiştirir gecelerde,
Bükme,
Dudak kıvrımlarını, içerdim, hayalini ülkü bildim kendime.
Susma,
Suskunluğun gönül zindanlarıma pranga olur bekleyemem.
Gitme,
Hep bana gel isterim,bencilsem senle düşlerim, gene sana dönerim.
Bırakma,
Bırakma beni bana, ben sensiz biçareyim.
Bir olalım, birlik olalım, biz olalım gönüller bizim...