Gönül yolcusu Şiiri - Orhan Özçelik

Sonbahar mevsimi kara bulutlar,
Dolaşır üstümde bitmiş umutlar.
Boşuna gönülden yanan ağıtlar,
Artık geri gelmez gönül yolcusu.

Önüme dertleri sıraya koyan,
Yıkılmış halimden mutluluk duyan.
Bir yıldız misali göklerden kayan,
Giderken görünmez gönül yolcusu.

Perişan halimi görmeyendir o,
Bir kere yüzüme gülmeyendir o.
Bir yudum sevgiyi vermeyendir o,
Sevgimin celladı gönül yolcusu.

Kadere isyanım onun yüzünden,
Bitmeyen feryadım sevgi elinden.
Ayrılık pençesi tutmuş kolumdan,
Yardıma gelemez gönül yolcusu.