Gönül Yıldızı Şiiri - Ahmet Tığlı

İki gezegendeyiz;
Senin yüzün venüs,benim ki mars
Nasıl bakışırsak öyleyiz
Sönmesin gecenin aplikleri karanlıktayız
Bulut mu yağmurları ıslatır
Yağmur mu bulutları...
Işıkları güneşin
Her mevsimde özlemdir
Uçuk bir rüzgârın kanatları
Yıkıp geçmesin gönül saraylarını
Aşkımızın dört mevsimde de
Yere bassın ayakları,
Nasıl çekilirse bir yıldız derinlere
Öyle çekiliyorsun gözlerimden
Küresel ısınıyorum yokluğunda
Hayalini taşıdığım yüreğimde
Gönül dalgakıranlarını
Çarpa çarpa kırıyor
Gözlerinin ışıkları
Gönül uçsuz bucaksız evren
Yalnızlığımın çıplaklığında
Yıkandığım nehir.
Sonsuzluğun damarlarında ki kan
Kaç denizin sevda dalgaları olurdum
Seni huysuz bir rüzgar gibi
Alabilseydim kollarıma.
Ey gönül yıldızı!..
Kumsalda binlerce yıl
Bir fenerin aydınlatamadığı denklem
Nice kördüğümlerin çözümleri
İki yürek iki sevda bir olursa
Çözer bütün denklemleri...

Ahmet TIĞLI 31.12.2018 (Sevgi Merdivenleri)