Yaydan çıkan ok gibi,zamanlarda savruldum.
Gönül yaylasına düşen,her gölgeye vuruldum.
Ömrünü iki taş arasında,sığdırana kahroldum.
Sevgiyle her zaman gezdim,taşsız gönüllerde.
Zamanları soludukça,yorulmadım dağlarımda.
Sevgi mührünü gördüm,bastığım topraklarda.
Ölüm de fani imiş,kabir denen tozlu odalarda.
Sevgiyle gezdikçe gördüm,gönül yaylalarında.
Kayıt Tarihi : 6.11.2006 01:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kaleminiz daim olsun..
selam ve dua ile..
TÜM YORUMLAR (1)