Gençlikte zor gelmez, ne olursa çekilir sineye
Yaşlılıkta kendisi bile ağır gelir, kendine
Gözün, gönlün tok olsun
Kimileri hiç doymaz, biliyorsun
Dudaklar dişlerle güzel, gözler sevgiyle bakarsa güzelleşir
Kimi dil bıçak gibi keskin, kimi göz hasettir, demiri keser
Yaşlılık bedene gelir, gönül yaşı hep, otuz
Ölümsüzdür ruhlar, daha çok âlemleri, gezecek
Sürgün yeri dünya, dersler bu dünyada alınacak
İnsan, gideceği yeri bu dünyadan seçecek
Ama ona denir ki, gönül gözü ile göremez
Kaldır gözündeki, gönlündeki perdeyi, ayağındaki bağı çöz
Gör gerçekleri, kulsun sen seni bir yaratan var
Kuldur, kusuru çok, sığın Rabbine O’nun da affı çoktur
Yeter ki, bil
O’na ve yarattıklarına saygılı ol
Gençlikte yapılan hatalar, yaşlılıkta ödenir
Yaşlıya, kendisi bile ağır gelir
Ben öğrendim, sende bil
Birazı su, birazı toprak insanın
Ayağına basarsan çamurlaşır
Can verince dirilir, diriye denir İnsan
İnsan olan, Rabbini bilir,
Gayrısı ölüdür.
Kayıt Tarihi : 5.11.2015 20:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eminnur Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/05/gonul-yasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!