Yine beynimin sokaklarında,lambalar söndü.
Gecelere düşen yağmur,şakaklarda süzüldü.
Deli gönül abdâl olup hep dağlarında yürüdü.
Dallarımı kıran fırtınalar,yine uykularımı böldü.
Gönül yârlarında üşüyen,heyecanlarım titredi.
Düşen zamanın gölgesi,hep benimle eğlendi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
