Gönül yardan ayrılmaz 2 Şiiri - Afer Engel

Seversen sen beni göksünde yatır
Uzun kirpiklerin kanıma batır
Urgan saçlarını boynumdan geçir
Sallanmadan gönül yardan ayrılmaz

Saymadın sevdiğim geçmişe hatır
Bakışların diken dilinde satır
Ak ellerin sıvan kalbime getir
Sökmeyince gönül yardan ayrılmaz

Dediydim sevdiğim hep bende kusur
Sevabım senindir günahın getir
Mezarım üstünde goncalar bitir
Bitmeyince gönül yardan ayrılmaz

Ahtım kaldı şu ceylanın atında
Dermedimde güllerini vaktinde (Alıntı)
Bir uzun gecede kolum altında
Yatmayınca gönül yardan ayrılmaz

Musallada yatıp namaz bitince
Değmez ağlamaya vakti geçince
Mezarım üstünde çimen bitince
Bitmesede gönül yardan ayrılmaz

İlim denizli´dir köyüm Şirinköy
Aşığın gönlünde eksilmezimiş kor
Beş parmak dağından indirilse kar
Halil´in yangını söndürmezimiş....

Afer Çengel(Engel)
Halil İbrahimoğlu
27/11/2014 Köln