gönül yarası yükü omzumda durur gibi
yeline savrulanda köksüz imgelerin tut
uzun yaşayan ömrü kelebeklerin unut
güne sığmaya canı taşır mı gülün dibi
umuduna muştulu sabaha çığlık gizli
gecede kavrulurken simgeleri içinde
nefesinde ki saklı direncini seçende
dudağında kanardı sıska sarı benizli
sabahın körüne ilk ışıyan güneşi süz
cana can olacaksa yarı yola siner mi
canhıraş soluğuna titreyişte diner mi
yaprakları sıyırır dallarına tüner güz
gülü dikenindedir yaşamı saklı olan
girdiği yeri yıksa sıyrığına kaybolan
0909110denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 12.9.2010 11:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/12/gonul-yarasi-yuku-gulce-sonem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!