Gönül Yarası...... Şiiri - Hatice Odabaş

Sönmüş volkanlar hiç köze döner mi?
Yorgun bedeninde sevinç tütermi?
Bir ömür gelir, geçer o dar paslaşmalarda....
Alıkoyar seni anılar geceler hiç biter mi?

Bir yangındır gönül evi sönmek bilmiyor....
Yalazlar bedeninde acın dinmiyor....
Boş verirsin gül dalında dikeni...
Başın önde gider amma! Gövden nerde hiç bilinmiyor?

Yaksanda tüm geçmişini bir kalemde silersin....
Yüreğin hergün kanar,acıtır canını dindiremessin....
Umutlar filizlenip binbir çiçek açsada.....
Bir hançerki saplanır göğsüne hüznü kapılardan gönderemessin....

Adın sarhoş olmuş meze masalarında....
Düşünceler dağıtır seni alıkoyup beklemez....
Aşk derin yaralar açmış sende bir sonbahar havası....
Seyru sefer olmuş alem meşkte sende bitmeyen akşamların kanayan yarası.....

Sevmek yürek işidir sen bilemessin?
Kahrındanmıdır bilinmez hergün cehennem gibisin.....
Kapılar kapanmaz diyorsun aşka.....
Varsın aşk peişnden kapılar kapalıyken gelsin.....