Gönül Yarası Şiiri - Hıfzı Özbekmez

Bir gönül yarası vardı derinde
Nice merhemleri sürdüm olmadı
Fırtınalar koptu aşk mabedinde
Ağladım olmadı güldüm olmadı

Gülünce yüzüme güneş doğardı
Sevdayla gönlüme güller yağardı
Vefasız yüzünden saçlar ağardı
Deli gibi sevdim öldüm olmadı

Gönlümü verdim ben taparcasına
Sevdamın sultanı yaparcasına
İçimden ciğerim koparcasına
Canımı yoluna verdim olmadı

Ağlatmak revamı kulları her gün
Gönlümün kırılır dalları her gün
Umutsuz beklerim yolları her gün
Uçan kuşlara da sordum olmadı

Latifim bu aşkın yoktur çaresi
Onarılmaz artık gönül yaresi
Bitsin istedim de hayat çilesi
Başımı taşlara vurdum olmadı

11 Mart