Gönül Yarası Şiiri - Abdil Yaşaroğlu

Gittiler birer birer,
gittiler terk ettiler,
gittiler sevdaya hasret,
gittiler kilime hasret.

Gönül gönül,
sus
bu kez üzülme.

Önceden yanındamıydılar sanki,
ne kadar zor gelse de boş.
kendin için yaşa artık.
üzülme, düşünme o günleri.
üzülme ne olur
düşünme o güzel gözleri.

Bağır o dar gelen sokaklara,
vur birer birer üzerine gelen duvarlara
haykır aşkını dağlardan,
bırak, uzak dur o vefasız insanlardan,
ne bilir ki onlar,
ne anlar ki sevdadan, sevgiden, aşktan.