Gönül Yarası Şiiri - Serdar Uzunöner

Vur kafanı duvarlara
Bekle dönecek diye
Bekle ve ye kafayı
Çek sigarayı iç birayı
İç ki düzelecek san her şeyi

Yaktığım yıktığım hayatı
Geri döner sanmıştım
Ben batırmışım bir kere
Tekrar sever sanmıştım

Yok artık yok çaresi
Ne dönüşü var
Ne sevgisi

Bitirdi bir kere
Bitirdi o
Çünkü ben bitirdim onu

Sevgisini duygularını
Geleceğini isteklerini
Mutluluğu bitirdim

Hani bir söz var ya
“kendim ettim kendim buldum”
Çok doğru
Evet
Ben yıprattım sevgiyi
Anlamadım duyguyu
Soramadım konuşamadım
Paylaşamadım hisleri

Ahh ne faydası var ki
Şimdi bunları düşünmenin
Kim görecek kim bilecek
Benim bu zavallı halimi
Ben anlayamadım ki sevgiyi
Kim anlayacak ki beni

Sahipken elindekine
Hep varmış gibi umursamaz
Kaybedince de
Hep boş arayışlar içinde oluyor insan

Kıymet eldeyken bilinmeli
Değeri verilmeli
Saygı duyulmalı
Sonrası boş
Arayış yalvarış boş

Vur kendini içkiye
Vur ki
Unuttun say derdi kederi
Ve gideni.

İç deliler gibi
Ayılmamacasına
Ama ayılacaksın unutma
Ve sabaha sadece bir baş arısı
Bir de ayrılığın sancısı
Gönül yarası kalacak