İçime attığım ayrılık acısı, yüreğimin tam ortasında bir gönül yarası...
Çaresizliğimin hat safhası, sabrımın çilesi ve sevgimin kendi sesi...
Başına geçirdiğin helal yazma uğruna.
Kanardım yaramdan, yanardım sensizliğin soğukluğundan, yoktu derman, dinlemiyordu ferman, çekip gitmek kalıyordu yanımdan.
Gönül yarasına kalmıştı artık merhamet, vicdan...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta