Gönül Yarası Şiiri - Alper Erkol 2

Söyle bana, ne bu efsunkâr gözlerin?
Kalbimi kül etti değince ellerin;
Saplanan hançerdi sanki zülüflerin,
Bir bilsen seni ne kadar çok özledim.

Seni tanıdım, renk geldi hayatıma;
Sonra bıraktın beni bir tek başıma,
Hasretin dinmez, değme gönül yarama;
Bir bilsen seni ne kadar çok özledim.

Bir kış günü terk edip gittin uzağa,
Yalnızlık hâkim sensiz, yarınlarıma;
Yokluğun bir od gibi düştü bağrıma,
Bir bilsen seni ne kadar çok özledim.

Seviyorum seni, bitmeli bu hasret;
Özlemimi en çok sen bilirsin elbet,
Belki benim için de gelir saâdet,
Bir bilsen seni ne kadar çok özledim.

Sana olan sevdâm kat'î bir hakîkat,
Kor yüreğimden bu acıyı sen sök, at.
Kavuşmaktır sana gönlümdeki murât,
Bir bilsen seni ne kadar çok özledim.

26 Şubat 2019, Salı