Gönül Yarası Şiiri - Nevzat Yazıcı

GÖNÜL YARASI

Kolay kapanmıyor gönül yarası.
Hâlâ yüreğimde taze acısı.
Bir türlü bitmiyor matemi yası,
Ne zaman güldüysem aklıma düşer,
Yaramı kanatır, bağrımı deşer...

Bilen var mı gönül denen makamı.
Derde sürdüm sevda yüklü takamı.
Ne yaptıysam bırakmıyor yakamı,
Tam vazgeçti derken aklıma düşer,
Yaramı kanatır, bağrımı deşer...

Kayboldum deryanın en derinine.
Gönlüm hesap sorar, kendi kendine.
Ne kadar unuttum! desem de yine.
"O ela gözlerin" aklıma düşer,
Yaramı kanatır, bağrımı deşer...

Her olmazı oldurmaya kalkmışım.
Hem kendimi hemde seni yakmışım.
Ah çileli gönlüm" vah dertli başım.
O garip hallerin aklıma düşer,
Yaramı kanatır, bağrımı deşer...

Şair Nevzat! Yine şaştı dümenin.
Kalmadı sevdaya aşka güvenin.
Oy gönül nedir bu çektiğin senin.
Güzel günlerimiz! aklıma düşer,
Yaramı kanatır, bağrımı deşer..!

Şair Nevzat YAZICI